Bernard Jakub Krygier urodził się 24 lipca 1933 r. we wsi Bożejewice w woj. bydgoskim, w rodzinie rolniczej. Wykształcenie średnie uzyskał w Liceum Ogólnokształcącym im. Braci Śniadeckich w Żninie, gdzie zdał maturę w 1951 r. Studia wyższe odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w latach 1953–1958, uzyskując magisterium z astrofizyki pod kierownictwem prof. W. Iwanowskiej. Radiowe obserwacje korony słonecznej przy pomocy zakryć radioźródeł przez koronę słoneczną były tematem Jego rozprawy doktorskiej obronionej w 1973 r., a wykonanej pod opieką prof. S. Gorgolewskiego w Zakładzie Radioastronomii Instytutu Astronomii UMK.
Po uzyskaniu matury Bernard Krygier podjął pracę nauczyciela w wiejskiej szkole podstawowej w Starym Chwalinie (woj. bydgoskie). Po ukończeniu studiów wyższych został zatrudniony w Śląskim Planetarium i Obserwatorium Astronomicznym w Chorzowie. Pracował tam w latach 1958–1962. Przez następne 3 lata, 1962–1965, był nauczycielem fizyki i astronomii w Liceum Pedagogicznym w Chorzowie. W roku 1965 podjął pracę w Zakładzie Radioastronomii UMK w Toruniu, gdzie pracował na różnych stanowiskach aż do emerytury, na którą odszedł w 1999 r. W latach 1965–1980 zajmował stanowiska inżynieryjno-techniczne, później był adiunktem w Katedrze Radioastronomii UMK (1981–1993) i zastępcą kierownika tej Katedry (1992–1994). W roku 1987, na prawie 7 lat, został mianowany pełnomocnikiem rektora ds. budowy 32-m radioteleskopu RT4.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (od 1958 r.) i Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Od 1974 r. był członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej, a od 1979 r. członkiem Unii Radiowej URSI.
Jego zainteresowania badawcze skupiały się na astrofizyce korony słonecznej, kosmologii i radioastronomii pozagalaktycznej. Prace dotyczące korony słonecznej związane były z wykonywaną rozprawą doktorską. Późniejsze zainteresowania kosmologią zostały zainspirowane Szkołami Kosmologicznymi organizowanymi przez prof. A. Ziębę w Opolu i ściślejszą współpracą badawczą z przyszłą żoną dr Janiną Krempeć. Oboje małżonkowie analizowali najpierw pyłowo-promieniste modele kosmologiczne. Te badania rozszerzyli później o niestandardowe teorie grawitacji i teorie ze zmienną stałą grawitacji. Następnie badali dynamikę największych, grawitacyjnie związanych struktur we Wszechświecie, czyli gromad galaktyk. Szczegółowo analizowali związki między dynamiką podstruktur w gromadach galaktyk a strukturami centralnych i odległych radioźródeł, wykonując m.in. obserwacje europejską siecią VLBI.
Ta para autorska opublikowała łącznie 22 prace i artykuły naukowe spośród przeszło 40 publikacji, których autorem lub współautorem jest B. Krygier. Zwieńczeniem Jego pracy naukowej jest współautorstwo monografii pt. Własności struktur wielkoskalowych we Wszechświecie wydanej przez Wydawnictwa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach w 2008 r.
Doktor Bernard Krygier pełnił szereg funkcji społeczno-politycznych: był społecznym inspektorem pracy na UMK (1985–1989), członkiem Komitetu Uczelnianego Stronnictwa Demokratycznego i Zarządu Uczelnianego ZNP. Został odznaczony odznaką „Zasłużony dla Torunia” i odznaką „Zasłużony dla województwa toruńskiego” oraz złotą odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego. Otrzymał też Złoty Krzyż Zasługi (1985).
Odszedł po długiej i wyniszczającej chorobie otoczony najbliższą rodziną w dniu 8 czerwca 2009 r. Został pochowany w Toruniu na cmentarzu przy ul. Wybickiego.