W dniu 14 września br., po ciężkiej chorobie, odeszła od nas nasza Koleżanka, Jana Paciorek.

Urodziła się 1 stycznia 1926 r. w Warszawie. Do szkoły powszechnej uczęszczała w Puławach, gdzie Jej ojciec objął pracę lekarza w tamtejszym garnizonie wojskowym. Tam też, w czasie wojny, ukończyła szkołę średnią na tajnych kompletach. Studia astronomiczne rozpoczęła zaraz po zakończeniu wojny na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zaliczeniu pierwszego roku studiów przeniosła się do Wrocławia, gdzie osiedliła się Jej rodzina. Studia astronomiczne rozpoczęte w Krakowie kontynuowała z powodzeniem na Uniwersytecie Wrocławskim, kończąc je uzyskaniem tytułu magistra astronomii w roku 1952. Po ukończeniu studiów została zatrudniona w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na stanowisku asystenta. Jeszcze jako studentka poświęcała wiele czasu i sił, uczestnicząc w ważnych dla efektywnej działalności Obserwatorium pracach związanych z inwentaryzacją, uporządkowaniem i skatalogowaniem zbiorów bibliotecznych ocalałych po zawierusze wojennej. Działalność tę, niezbędną dla sprawnego funkcjonowania biblioteki, kontynuowała jeszcze z własnej woli przez wiele lat.

W pracy naukowej zajmowała się właściwościami fizycznymi materii w obszarach aktywnych Słońca oraz kinematyką protuberancji aktywnych. Uczestniczyła również w obserwacjach zjawisk aktywnych na Słońcu: początkowo plam słonecznych, a później protuberancji i rozbłysków. Była doświadczonym i bardzo starannym obserwatorem. Należała do grupy pionierów badań heliofizycznych w Polsce, ok. roku 1950 wraz z prof. Janem Mergentalerem rozpoczęła systematyczne obserwacje plam słonecznych. W grudniu 1964 r. obroniła pracę doktorską pt. Linie H i K zjonizowanego wapnia w obszarze aktywnym tarczy słonecznej, wykonaną pod kierunkiem prof. Mergentalera. W następnym roku awansowała na stanowisko adiunkta w Instytucie Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego i na tym stanowisku pozostała aż do przejścia na emeryturę w 1987 r. Była aktywnym uczestnikiem Międzynarodowych Konferencji Heliofizycznych, zwanych Konsultacjami Heliofizycznymi.

Dr Jana Paciorek była także wytrawnym, cenionym pracownikiem dydaktycznym naszego Instytutu. Prowadziła ćwiczenia, seminaria, pracownie i wykłady dla studentów astronomii, fizyki i geografii naszego Uniwersytetu. Jej programowe wykłady oraz referaty na seminariach Zakładu Heliofizyki i Fizyki Kosmicznej naszego Instytutu były zawsze bardzo dobrze przygotowane i wzbudzały ogólne zainteresowanie.

Z racji Jej dobrych predyspozycji dydaktycznych, wiedzy i głębokiego zaangażowania w to, co robiła, była również dobrym popularyzatorem astronomii. Jej prelekcje popularnonaukowe cieszyły się zawsze dużym zainteresowaniem i uznaniem.

Na co dzień Jana była człowiekiem koleżeńskim i uczynnym, a także towarzyskim, miała duże poczucie humoru i była lubiana zarówno przez kolegów, jak i studentów.

Jano, pozostaniesz zawsze w naszej pamięci. Dziękujemy za wszystkie wspólnie spędzone lata.