C/1965 S1 (Ikeya-Seki) - Została odkryta 18 IX 1965 roku niezależnie od siebie przez dwóch astronomów amatorów Kaoru Ikeya oraz Tsutomu Seki w gwiazdozbiorze Hydry. Miała wówczas jasność +8 magnitudo. Była jedną z najjaśniejszych komet widocznych w XX wieku.

Jej obserwacje wykonywane były także na dziennym niebie! Kometa należy do słynnej grupy Kreutza - formacji obiektów powstałych prawdopodobnie w IV w nowej ery w wyniku rozpadu wielkiej długookresowej komety mającej prawdopodobnie rozmiary kilkudziesięciu kilometrów. Składniki tej grupy obiegają Słońce w okresie kilkuset-1000 lat, a ich elementy orbitalne pozwalają wydzielić conajmniej 2 subgrupy o delikatnie różniących się od siebie odległościach peryhelium.

Do tej samej grupy co kometa Ikeya Seki należą m.in. Wielka Kometa Wrześniowa z 1882 r czy też Wielka Kometa z Marca 1843 oraz drobne komety obserwowane na zdjęciach z sond kosmicznych SOHO, STEREO, SOLWIND. Swoje peryhelim kometa osiągnęła 21 października 1965 roku, przemieszczając się zaledwie 500 tys km od fotosfery Słońca! Tak bliski przelot spowodował, że w wyniku sił pływowych kometa rozpadła się na conajmniej 3 fragmenty. Na początku października kometa miała jasność ok +6 wielkości gwiazdowych ale w 2 tygodnie blask wzrósł blisko 40 krotnie (jasność +2 mag). W okolicy peryhelium świeciła jaśniej niż -7 magnitudo, co stwarzało warunki do dostrzeżenia jej na niebie dziennym. Kilka dni po peryhelium można było ją dostrzec na porannym niebie jako obiekt +1 wielkości gwiazdowej. Jej warkocz stopniowo się wydłużał, uzyskując w listopadzie długość ponad 30 stopni. Jasność samej głowy komety wówczas wyraźnie spadała z ok +4 do +7 magnitudo.