planetoidy

W Układzie Słonecznym znamy jedynie pięć obiektów posiadających pierścienie. Oprócz najbardziej znanego przypadku - Saturna - są to także: Jowisz, Uran, Neptun oraz planetoida Chariklo. Być może pierścienie posiada je także planetoida Chiron – tak sugerują naukowcy z Massachusetts Institute of Technology.

12 grudnia b.r. w okolicy miejscowości San Pedro de Atacama w Chile swoją działalność rozpoczęło nowe polskie amatorskie obserwatorium astronomiczne. Obserwatorium Polonia, bo taką nazwę nadali mu inicjatorzy, będzie w dużej mierze służyło do szerokiego przeglądu nieba celem detekcji znanych i nieodkrytych jeszcze planetoid NEO oraz komet.

Na planetoidzie Lutetia prawdopodobnie znajduje się wielki krater, który był niewidoczny podczas przelotu koło niej sondy Rosetta w 2010 roku. O wynikach najnowszych analiz zdjęć planetoidy poinformowała Europejska Agencja Kosmiczna (ESA), która prowadzi misję Rosetta.

Amerykańska agencja kosmiczna NASA znalazła na Marsie nowy krater, a właściwie grupę kilkunastu kraterów. Największy ma rozmiary połowy boiska piłkarskiego. Kratery powstały najprawdopodobniej w marcu 2012 roku. Odkryto je na zdjęciach z sondy Mars Reconnaissance Orbiter.

Tematem przewodnim "Uranii" nr 2/2014 są planetoidy, a na dodatek prenumeratorzy otrzymają w prezencie płytę CD z muzyką pt. "Planetoidy". Aktualnie trwa wysyłka najnowszego numeru "Uranii" do prenumeratorów, powinien być też niedługo dostępny w kioskach sieci Relay, Inmedio, Ruch i w Empikach.

Tematem przewodnim najbliższego numeru Uranii będą planetoidy. Dodatkowo wraz z Uranią nr 2/2014 prenumeratorzy otrzymają specjalny bonus: płytę CD z muzyką "Planetoidy" Magdaleny Cynk. Wysyłka numeru jest planowana pod koniec kwietnia. Jest jeszcze szansa zamówić prenumeratę.

Mamy pierwszą planetoidę z pierścieniami, bowiem właśnie ogłoszono odkrycie systemu pierścieni wokół planetoidy Chariklo. To efekt kampanii obserwacyjnej zakrycia gwiazdy przez tę planetoidę przeprowadzonej w Ameryce Południowej. Pracę opublikowano w internetowej edycji czasopisma Nature. Artykuł ma aż 64 autorów.