Europejskie Obserwatorium Południowe zaprezentowało piękne zdjęcie mgławicy Messier 17, odległej od nas o 5000 lat świetlnych. Fotografia przedstawia mgławicę w całości, a jednocześnie jest bardzo szczegółowa.
Oficjalną nazwą obiektu jest Messier 17. Obiekt ten uwzględnił w swoim katalogu z 1764 roku francuski astronom Charles Messier. Mgławice wcześniej odkrył w 1745 roku Jean Philippe de Chéseaux, ale jego odkrycie nie było szerzej znane i Messier niezależnie ponownie odkrył ten obiekt. Oprócz oficjalnej nazwy funkcjonuje jeszcze wiele słownych nazw tej mgławicy: Mgławica Omega, Mgławica Łabędź, Mgławica Krzyżyk, Mgławica Końska Podkowa, czy Mgławica Homar.
Zaprezentowane zdjęcie obiektu zostało uzyskane za pomocą 2,2-metrowego teleskopu MPG/ESO w Obserwatorium La Silla w Chile. Zdjęcie wykonano w ramach projektu ESO Cosmic Gems, który jest dedykowaniu uzyskiwaniu fotografii ciekawych lub wizualnie atrakcyjnych obiektów astronomicznych. Takie zdjęci są potem wykorzystywane dla celów popularyzacji astronomii. Do ich uzyskania używany jest czas na teleskopach, który w danej chwili nie jest możliwy do użycia dla badań naukowych.
Obszar gwiazdotwórczy Messier 17 widnieje na zdjęcie w kolorach czerwonym i różowym, niczym kwiat róży. Takie barwy oznaczają, że świeci gaz wodorowy. Jest on podgrzewany przez promieniowanie ultrafioletowe od niedawno powstałych gwiazd. Z kolei w centrum mgławicy można dostrzec barwy białe, które wynikają z pomieszania światła od najgorętszego gazu ze światłem odbitym od pyłu.
Naukowcy szacują masę gaz w mgławicy na 30 tysięcy mas Słońca lub więcej. W mgławicy znajduje się także gromada otwarta 35 gwiazd (NGC 6618), ale samych gwiazd jest na tym obszarze więcej: co najmniej 800 w centrum mgławicy i jeszcze więcej na obrzeżach. Rozmiary mgławicy wynoszą 15 lat świetlnych.
Oficjalną nazwą obiektu jest Messier 17. Obiekt ten uwzględnił w swoim katalogu z 1764 roku francuski astronom Charles Messier. Mgławice wcześniej odkrył w 1745 roku Jean Philippe de Chéseaux, ale jego odkrycie nie było szerzej znane i Messier niezależnie ponownie odkrył ten obiekt. Oprócz oficjalnej nazwy funkcjonuje jeszcze wiele słownych nazw tej mgławicy: Mgławica Omega, Mgławica Łabędź, Mgławica Krzyżyk, Mgławica Końska Podkowa, czy Mgławica Homar.
Zaprezentowane zdjęcie obiektu zostało uzyskane za pomocą 2,2-metrowego teleskopu MPG/ESO w Obserwatorium La Silla w Chile. Zdjęcie wykonano w ramach projektu ESO Cosmic Gems, który jest dedykowaniu uzyskiwaniu fotografii ciekawych lub wizualnie atrakcyjnych obiektów astronomicznych. Takie zdjęci są potem wykorzystywane dla celów popularyzacji astronomii. Do ich uzyskania używany jest czas na teleskopach, który w danej chwili nie jest możliwy do użycia dla badań naukowych.
Obszar gwiazdotwórczy Messier 17 widnieje na zdjęcie w kolorach czerwonym i różowym, niczym kwiat róży. Takie barwy oznaczają, że świeci gaz wodorowy. Jest on podgrzewany przez promieniowanie ultrafioletowe od niedawno powstałych gwiazd. Z kolei w centrum mgławicy można dostrzec barwy białe, które wynikają z pomieszania światła od najgorętszego gazu ze światłem odbitym od pyłu.
Naukowcy szacują masę gaz w mgławicy na 30 tysięcy mas Słońca lub więcej. W mgławicy znajduje się także gromada otwarta 35 gwiazd (NGC 6618), ale samych gwiazd jest na tym obszarze więcej: co najmniej 800 w centrum mgławicy i jeszcze więcej na obrzeżach. Rozmiary mgławicy wynoszą 15 lat świetlnych.
Więcej informacji:
Źródło: ESO
Na zdjęciu:
Mgławica Messier 17. Zdjęcie wykonano za pomocą 2,2-metrowego teleskopu MPG/ESO w Obserwatorium La Silla w Chile. Źródło: ESO.
