Przejdź do treści

Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała nazwy dwóm księżycom Plutona, zgodnie z głosowaniem internautów

Pluton i jego pięć księżyców
Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) nadała oficjalne nazwy dwóm nowym księżycom Plutona, akceptując propozycje z prowadzonego w internecie plebiscytu. Nowe księżyce będą od tej pory nazywane Cerber (Kerberos) oraz Styks (Styx).

Wszyscy internauci mogli wziąć udział w procesie ustalania nazwy dla dwóch księżyców Plutona odkrytych w 2011 r 2012 roku za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble'a. Odkrywcy - grupa kierowana przez Marka Showaltera z amerykańskiego Instytutu SETI - zdecydowali się zasięgnąć opinii internautów w tej sprawie. Aby nazwy były zgodne z pozostałymi nazwami księżyców Plutona, głosujący mogli wybierać z listy imion mitologicznych związanych ze światem podziemi. Następnie odkrywcy zaproponowali Międzynarodowej Unii Astronomicznej nazwy, które uzyskały najwięcej głosów.

Pierwsze pozycje w głosowaniu zajęły nazwy Wulkan (Vulcan), Cerber (Cerberus) oraz Styks (Styx). Mike Showalter zaproponował IAU dwie pierwsze, jednak nazwa Wulkan była już stosowana dla hipotetycznej planety pomiędzy Merkurym, a Słońcem i pomimo, że nie odnaleziono takiego obiektu, to nie zdecydowano się przyjąć tej nazwy. Ostatecznie Międzynarodowa Unia Astronomiczna wybrała nazwę Cerber, stosując grecką pisownię Kerberus, aby odróżnić obiekt od planetoidy 1865 Cerberus. Cerber był trzygłowym psem, który strzegł wejścia do świata zmarłych. Drugiemu z księżyców nadano nazwę Styks (Styx), zgodnie z imieniem bogini rządzącej podziemną rzeką o tej samej nazwie.

Razem z trzema wcześniej odkrytymi księżycami (Charon w 1978 r., Nix w 2005 r., Hydra w 2005 r.) planeta karłowata Pluton ma obecnie pięć znanych naturalnych satelitów. srednica Cerbera szacowana jest na od 13 do 34 km, a Styks kształt nieregularny o wymiarach od 10 do 25 km.

Więcej informacji:


Na zdjęciu: Pluton i jego pięć księżyców sfotografowanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Zaznaczono orbity księżyców i ich nazwy. Obraz złożony jest z dwóch ekspozycji: krótszej dla Plutona i Charona i dłuższej dla pozostałych (stąd ciemny pasek pośrodku). Źródło: NASA, ESA i M. Showalter (SETI Institute).



Reklama