Na stronie internetowej Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) opublikowano serię zdjęć pokazujących nagłe pojaśnienie, a potem powolny spadek blasku supernowej, która wybuchła w galaktyce NGC 1365, odległej o 60 milionów lat świetlnych. Udostępniono także film wideo.
Supernowa wybuchła w galaktyce NGC 1365. Jest to duża galaktyka spiralna z poprzeczką, mająca 200 tysięcy lat świetlnych średnicy. Odległość do obiektu szacowana jest na 60 milionów lat świetlnych.
Zaobserwowana supernowa została oznaczona jako SN 2012fr. Zauważył ją francuski astronom Alain Klotz podczas analizy zdjęć z automatycznego teleskopu TAROT (o średnicy 25 cm). Naukowiec nie poszukiwał supernowych, celem jego pracy były pomiary słabej gwiazdy zmiennej. Analizując zdjęcia zauważył, że na jednym z nich pojawił się obiekt, którego nie było na wcześniejszych. Po ogłoszeniu tej informacji inni astronomowie użyli teleskopów na całym świecie do sprawdzenia obiektu i udało się potwierdzić, że mamy do czynienia z supernową typu Ia.
Supernowe typu Ia są bardzo ważne w astronomii, gdyż służą do wyznaczania odległości w kosmosie. Pomiary odległości do supernowych tego typu doprowadziły do odkrycia, że tempo rozszerzania się Wszechświata wzrasta, za co przyznano w 2011 r. Nagrodę Nobla z fizyki.
SN 2012fr należała do najjaśniejszych supernowych odkrytych w 2012 roku. Można ją było obserwować za pomocą średniej wielkości teleskopów amatorskich.
Zdjęcia zostały uzyskane za pomocą automatycznego teleskopu TAROT, pracującego w Obserwatorium ESO La Silla w Chile. Zdjęcia i sekwencja wideo z supernową znajdują się na stronie internetowej http://www.eso.org/public/poland/images/potw1323a/
Na zdjęciu:
Seria zdjęć galaktyki spiralnej NGC 1365 z supernową SN 2012fr, wykonanych za pomocą teleskopu TAROT w Obserwatorium ESO La Silla w Chile. Źródło: ESO/IRAP-CNRS-UPS/A.Klotz.
Supernowa wybuchła w galaktyce NGC 1365. Jest to duża galaktyka spiralna z poprzeczką, mająca 200 tysięcy lat świetlnych średnicy. Odległość do obiektu szacowana jest na 60 milionów lat świetlnych.
Zaobserwowana supernowa została oznaczona jako SN 2012fr. Zauważył ją francuski astronom Alain Klotz podczas analizy zdjęć z automatycznego teleskopu TAROT (o średnicy 25 cm). Naukowiec nie poszukiwał supernowych, celem jego pracy były pomiary słabej gwiazdy zmiennej. Analizując zdjęcia zauważył, że na jednym z nich pojawił się obiekt, którego nie było na wcześniejszych. Po ogłoszeniu tej informacji inni astronomowie użyli teleskopów na całym świecie do sprawdzenia obiektu i udało się potwierdzić, że mamy do czynienia z supernową typu Ia.
Supernowe typu Ia są bardzo ważne w astronomii, gdyż służą do wyznaczania odległości w kosmosie. Pomiary odległości do supernowych tego typu doprowadziły do odkrycia, że tempo rozszerzania się Wszechświata wzrasta, za co przyznano w 2011 r. Nagrodę Nobla z fizyki.
SN 2012fr należała do najjaśniejszych supernowych odkrytych w 2012 roku. Można ją było obserwować za pomocą średniej wielkości teleskopów amatorskich.
Zdjęcia zostały uzyskane za pomocą automatycznego teleskopu TAROT, pracującego w Obserwatorium ESO La Silla w Chile. Zdjęcia i sekwencja wideo z supernową znajdują się na stronie internetowej http://www.eso.org/public/poland/images/potw1323a/
Na zdjęciu:
Seria zdjęć galaktyki spiralnej NGC 1365 z supernową SN 2012fr, wykonanych za pomocą teleskopu TAROT w Obserwatorium ESO La Silla w Chile. Źródło: ESO/IRAP-CNRS-UPS/A.Klotz.
